Belfort en stadhuis.  Een belfort is een typisch Vlaams bouwwerk en is een uiting van de rijkdom en de zelfstandigheid van een stad.  Sluis bereikte kort na haar oprichting al een grote bloei waardoor de bouw van een statig schepenhuis en belfort niet kon uitblijven.  Een leuke merkwaardigheid is dat Sluis het enig belfort van Nederland rijk is; de sierlijke toren is dan ook het merkteken van de stad.  Bovendien woont de bekendste Sluizenaar in de toren: "Jantje van Sluis".  De toren van het belfort kan je beklimmen, binnenin is het stadhuis ingericht als museum en je kunt er ook de VVV (Toeristische Dienst) vinden.  [meer informatie]
 

Stadsvesten.  In nauwelijks enkele decennia tijd was het jonge Sluis uitgegroeid tot één van de belangrijkste havensteden in de Nederlanden en dit voornamelijk door haar strategische ligging aan de monding van het Zwin en de aanwezigheid van haar grotere zus: het machtige Brugge.  Op het einde van de 14e eeuw beleefde de stad haar hoogste bloei.  Sluis was belangrijk en haar rijkdom moest beschermd worden en dat werd dan ook zorgvuldig gedaan.  De eerste versterkingen dateren van die periode maar zoals we ze vandaag kunnen zien zijn de stadswallen zoals ze tijdens de 80-jarige oorlog werden aangelegd.  Ze zijn nog grotendeels intact en er ligt een wandelpad dat je rond de stad voert langsheen de poorten, grachten en wallen.  Je hebt er een prachtig zicht op het vlakke polderlandschap [meer informatie].

Molen "De Brak".  De molen "De Brak", ook wel gewoon de molen van Sluis genoemd, heeft zijn naam te danken aan een Frans ras van jachthonden: de "Braque".  Het is een stenen korenmolen (type stellingmolen) en de enige nog overgebleven molen van Sluis.  Deze molen werd in 1739 gebouwd en bleef tot in de jaren 70 van de vorige eeuw malen.  Op het einde van de 2e Wereldoorlog, werd Sluis gebombardeerd en de molen werd daarbij zwaar beschadigd; gelukkig werd hij hersteld (1951).  Restauratie gebeurde in 1982 en hij is nog steeds maalvaardig.  In de gebouwen onderaan de molen (de vroegere mechanische maalderij) is een tea-room/restaurant en een cadeauwinkel.  De molen zelf is ingericht als museum (ingang via de cadeauwinkel).

Ruïne van de Sint-Janskerk.  De voormalige kerk was één van de grootste uit de streek en dateerde uit de 14e eeuw.  Ze werd beschadigd tijdens de 80-jarige oorlog (1568 - 1648) maar nadien hersteld.  In 1811 raakte ze echter onherstelbaar beschadigd door een brand waarna ze volledig werd afgebroken.  De funderingen zijn wel nog zichtbaar.

Kruisdijkschans.  Ten tijde van de 80-jarige oorlog werd het grensgebied tussen de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden beschermd door talrijke versterkte steden, forten en schansen.  Aan de Belgische kant schiet hier jammer genoeg nog bitter weinig van over maar aan de Nederlandse kant werden verschillende versterkingen gerestaureerd en zelf volledig heropgebouwd.  De Kruisdijkschans is daar een mooi voorbeeld van.  Ze werd aangelegd in 1640, naar het einde toe van de oorlog met Spanje en bleef nog meer dan een eeuw lang in gebruik.  Daarna kwam het in private handen.  De schans is een vierkant aarden fortje omringd door twee grachten.  Naast het cultuurhistorisch belang heeft de constructie ook een natuurlijk belang als interessant biotoop voor onder andere amfibieën.  Let wel: de schans zelf is privé bezit dus niet betreden zonder toestemming.