Napels is een heel oude stad waarvan de geschiedenis teruggaat tot de Griekse periode.  Er zijn heel veel monumenten in de stad (ook al zijn ze niet allemaal even goed onderhouden).  Hieronder een selectie van een aantal belangrijke monumenten die je niet mag missen tijdens een bezoek aan de stad.  Meer bezienswaardigheden kun je terugvinden via onze map van Napels.

De Duomo van Napels.  Deze kathedraal werd in het begin van de 14e eeuw gebouwd op de plaats van andere kerken waarvan de Santa Restituta nog een overblijfsel is.  De Santa Restituta is oorspronkelijk een 5e eeuwse basiliek die herbouwd is met weelderige versieringen.  De duomo ligt in grotendeels ingesloten tussen andere gebouwen in tegenstelling tot gebruikelijk is in andere steden.  In de crypte van de Succorpo worden relikwieën bewaard van onder andere San Gennaro, de belangrijkste heilige van Napels.  Aan de kathedraal is ook een museum verbonden.

Klooster en kerk van Santa Chiara.  In 1310 werd met de bouw gestart van het complex.  De Santa Chiara was de hoofdkerk van de Anjou dynastie die hier heerste van de 13e tot het begin van de 15e eeuw en die van Napels de hoofdstad van hun rijk hadden gemaakt.  Het belang van deze kerk mag dus niet onderschat worden; bewijs hiervan zijn onder andere de koninklijke graven die er nog te zien zijn.  De kerk werd in 1943 verwoest tijdens een bombardement.  Ze werd zo goed als mogelijk heropgebouwd maar veel van het originele gebouw is verloren gegaan.  In tegenstelling tot andere kerken in de stad, is het interieur vrij sober.  In een hoek van het complex staat de klokkentoren, afgescheiden van het hoofdgebouw.  In het klooster bevindt zich een museum (Museo dell'Opera) met religieuze voorwerpen uit de kerk en het klooster alsook de oude bibliotheek.  Aan de zijkant van het complex werden sporen gevonden van een oud Romeins badhuis.  Dit werd blootgelegd en is te bezichtigen vanuit het museum.  De voornaamste blikvanger is de grote kloostergang.  Deze is omgeven door gotische zuilen met 17e eeuwse fresco's op de zijmuren.  In 1742 werd in kruisvorm een ensemble gebouwd van 8-hoekige zuilen, muren en banken die met kleurige majolicategels zijn afgewerkt.  De tegels geven taferelen uit het dagelijkse leven, de mythologie en bloemmotieven weer.   
Zie ook: www.monasterodisantachiara.com.

Castel dell' Ovo.  Het Castel dell' Ovo of het kasteel van het ei dank zijn naam aan een legende die teruggaat tot de Romeinse tijd.  Volgens de overlevering brengt het ei voorspoed aan de stad maar als het ei breekt, dan zal Napels ten onder gaan.  Dit is het oudste kasteel van de stad.  Op het eilandje waarop het gebouwd is, stond ooit een Romeinse villa, daarna een klooster.  De bouw van het kasteel gaat terug tot de 9e eeuw.  Ten tijde van de Normandiërs werden er belangrijke aanpassingen gedaan, maar ook latere heersers brachten wijzigingen aan.  Het kasteel raakte zo erg in verval dat in de 19e eeuw plannen werden gemaakt om het af te breken.  Uiteindelijk ging de afbraak niet door en werd het gerestaureerd.  Nu wordt het complex voornamelijk gebruikt voor culturele evenementen.  Rond het kasteel ontwikkelde zich de tegenwoordig sfeervolle wijk Borgo Marinaro met bijhorende jachthaven.  Aan de kade aan de landzijde staat de sierlijke Immacolatella fontein. 

Castel Nuovo.  Het "nieuwe" kasteel of ook Maschio Angioino genoemd werd initieel gebouwd onder de heerschappij van het huis Anjou (start 1279).  Het is een typisch kasteel zoals we middeleeuwse kastelen zien met hoge, rechte muren, forse ronde torens met kantelen en een slotgracht.  In de 15e eeuw werden er belangrijke verbouwingen uitgevoerd.  De meest opmerkelijke toevoeging is ongetwijfeld de sierlijke renaissance triomfboog ter ere van Alfonso van Aragon.  Binnenin kun je ook het museo civico bezoeken.

Palazzo Reale.  Het imposante koninklijke paleis werd gebouwd voor de Spaanse onderkoningen.  De bouwwerken startten rond 1600 maar het zou nog bijna anderhalve eeuw duren alvorens het complex voltooid was.  Ironisch genoeg was de heerschappij van de onderkoningen tegen die tijd al lang voorbij.  Het paleis werd voornamelijk gebruikt als verblijfsplaats, voor staatszaken, als ontvangstplaats voor belangrijke bezoekers en voor feesten.  Het geheel bestaat uit onder andere: de biblioteca nazionale Vittorio Emanuelle III, stallen, een kapel, een klein theater, een troonzaal en vele rijkelijk versierde vertrekken.  Een deel van de koninklijke vertrekken is te bezichtigen. 
Meer info: www.palazzorealenapoli.it.

Gesù Nuovokerk.  Dit is één van de belangrijkste kerken van de stad.  Voor een kerk heeft het gebouw eigenlijk een vrij bescheiden gevel bestaande uit kubuspatronen die je niet onmiddellijk doen denken aan een gebedshuis.  Dit komt omdat het eigenlijk de gevel is van een 15e eeuws palazzo waarachter de Jezuïeten in 1584 hun kerk begonnen te bouwen nadat ze het paleis hadden gekocht.  Het barokke interieur is bijzonder weelderig uitgevoerd met beelden, schrijnen, muurschilderingen en heel veel marmer.  Er is een enorm contrast tussen de buitenkant en de binnenkant.