Citadel.  De plaats waar Dinant ligt, was altijd al een strategisch belangrijke plaats; het hoeft dan ook niet te verbazen dat op de plaats van de huidige citadel al in het midden van de 11e eeuw een burcht werd gebouwd.  In haar huidige vorm dateert de citadel echter pas van 1821, wanneer ze door de Hollanders werd gebouwd.  De citadel is te bezichtigen en er is een museum in gevestigd.  Je hebt er bovendien een mooi panoramisch zicht op de stad en de Maas die aan haar voeten liggen [meer informatie].

Collegiale kerk.  De collegiale kerk is typerend voor Dinant en door de bijzondere peervormige torenspits het symbool geworden van de stad.  Ze staat bijna volledig tegen de achterliggende rotsen aangebouwd, iets wat dramatische gevolgen had in de 13e eeuw toen een stuk van de rots op het gebouw viel.  Binnen valt meteen het Ladon glasraam op, dat één van de grootste in Europa is.  De buste van Sint-Perpetuus is een pareltje en heeft een prominente plaats in het heiligdom [meer informatie].

Abdij van Leffe.  De abdij van Leffe werd in 1152 door de abdij van Floreffe gesticht en werd onafhankelijk in 1200.  Bij de verwoesting van Dinant in 1466 door Karel de Stoute, liep ook de abdij ernstige schade op.  Tijdens de Franse bezetting werd in 1796 het geheel geconfisceerd en openbaar verkocht waardoor het in particuliere handen terecht kwam.  Pas in 1903 toen gevluchtte Franse monikken er hun intrek in namen, vestigden zich er weer geestelijken.  Na hen volgde de abdij van Tongerloo.  Leffe is vooral bekend omwille van haar abdijbieren.  Sinds een paar jaar is er ook een Maison de Leffe geopend dicht bij het centrum van de stad.  

Stadhuis van Dinant.  Het huidige stadhuis is al het vierde van de stad.  Een vorige stond zelfs boven op de brug over Maas.  In 1783 trok het stadsbestuur in het voormalige paleis van de prins-bisschop van Luik in.  Het gebouw brandde af in 1914 maar werd na de oorlog in haar oorspronkelijke staat heropgebouwd.  Op het binnenplein staan het monument voor de gesneuvelden uit beide wereldoorlogen en ook een kunstwerk in glas dat een ode is aan de saxofoon en de Maas.

Porte Saint-Martin.  Dit is de enige overgebleven stadspoort van Dinant.  Het stadhuis van de stad is aan deze poort gebouwd.  Een inscriptie die de datum 1637 aangeeft, herinnert aan de neutraliteit van de stad in de 30-jarige oorlog.  Vrij vertaald betekent het: vreden en gezondheid zijn gegeven aan zij die de neutraliteit dienen.

Klooster van de Capucijnen.  Dit klooster werd gebouwd in 1613.  In 1797 werden de gebouwen aangeslagen door de Franse bezetter en zo kwam het in handen van de gemeente met de bedoeling er een gasthuis en een weeshuis in onder te brengen.  Het geheel bestaat uit drie vleugels en heeft een eenbeukige kapel.

Monument voor de martelaren.  In augustus 1914 was Dinant het toneel van een ware slachting.  Nadat de Duitse invaller in eerste instantie de stad niet kon veroveren op haar verdedigers, lukte dit op 22 augustus alsnog.  Als represaille voor het oponthoud in de opmars en uit schrik voor partizanen onder de bevolking, werd een groot aantal burgers gefusilleerd.  Uiteindelijk vallen er 674 slachtoffers.  Deze gebeurtenis ging de geschiedenis in als het bloedbad van Dinant ("le massacre de Dinant").  Een monument ter ere van de martelaren (uit beide wereldoorlogen) staat op het plein aan het stadhuis.